Έχω την τύχη, κάθε χρόνο να επισκέπτομαι, το περιβόλι της Παναγίας, φιλοξενούμενος απ΄τον καλό μου φίλο Λεωνίδα, ο οποίος εργάζεται πολλά χρόνια εντός του Αγίου ΄Όρου.. Τόπος πραγματικά ευλογημένος, με πολύ πυκνή βλάστηση, απάτητες πλαγιές, καταπράσινη από λογής - λογής δένδρα και θάμνους , ιδανικός βοσκότοπος για μελίσσια Αρκετά Μοναστήρια, ασχολούνται με την μελισσοκομία, έχοντας κάποιον καλόγερο σε αυτό το διακόνημα. Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί ''λαϊκοι'' που έχουν τα μελισσοκομία τους αφού έχουν πάρει ''ευλογία' για την τοποθέτησή τους στην περιοχή της κάθε Ι. Μονής. Όλο τον χρόνο υπάρχει τροφή, γιατί υπάρχει άφθονο ανοιξιάτικο ρείκι, πεύκο, καστανιά, αρκουδόβατο, σουσούρα και κουμαριές που είναι ανθισμένες μέχρι και τον Δεκέμβριο καθώς και χίλια δυο λουλούδια. Η φιλοξενία απ΄τον Λεωνίδα γίνεται εκτός μοναστηριού και έτσι, υπάρχει η αίσθηση της ελευθερίας και χωρίς να ακολουθούμε το τυπικό που υπάρχει στην Αγιορείτικη κοινότητα που και αυτή έχει την χάρη της. Έτσι πάντα πηγαίνω με φίλους και πάντα με τον δάσκαλό μου στην μελισσοκομία,Τάσο Αχτσή. Στις φωτογραφίες απεικονίζονται στιγμές από την παραμονή μας, καθώς και την επίσκεψης μας σε καλύβα ξυλοκόπων.Πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν μαζί μου, όσοι έχουν επισκεφθεί το Άγιο Όρος ότι όποιος πάει μια φορά θέλει να ξαναπάει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου