*. Οι δυό παντρεμένες.-

- Δύο παντρεμένες γυναίκες βγήκαν για έξοδο ένα Σαββατόβραδο χωρίς τους συζύγους τους .
- Καθώς γύριζαν στο σπίτι με τα πόδια κατά τα ξημερώματα αισθάνθηκαν έντονη την ανάγκη για τουαλέτα.
Το μόνο μέρος που θα μπορούσαν να κρυφτούν για να ξαλαφρώσουν ήταν ένα νεκροταφείο.
- Φοβισμένες αποφάσισαν να μπουν και να κάνουν την ανάγκη τους.
- Η πρώτη δεν είχε τίποτα για να καθαριστεί, έτσι έβγαλε το κυλοτάκι της, σκουπίστηκε και το πέταξε.
Η δεύτερη επίσης δεν είχε τίποτα, αλλά σκέφτηκε "Α εγώ δεν πρόκειται να πετάξω το κυλοτάκι μου" και χρησιμοποίησε την κορδέλα από ένα στεφάνι λουλουδιών για να καθαριστεί.
Το επόμενο πρωί οι γυναίκες ήταν ξερές στον ύπνο, και οι δύο σύζυγοι ανήσυχοι μιλούσαν μεταξύ τους στο τηλέφωνο.
Φίλε, φοβάμαι ότι έχουμε μπλέξει και πρέπει να ψαχνόμαστε. Αυτές κάτι άσχημο έκαναν χτες βράδυ.
- Η δικιά μου γύρισε χωρίς κυλοτάκι.
-Ναι ; τυχερός είσαι. Η δικιά μου γύρισε και είχε μια κάρτα κολλημένη στον κώλο της που έγραφε :
"Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ"
               

                         -----------------------------------------------------------------
Μια μέρα μια παχιά κυρία, πήγε στο φαρμακείο να ζυγιστεί. Την ίδια στιγμή, ένας άλλος κύριος, μπαίνοντας μέσα της λέει:
- "Σας κάνω 93 κιλά."
Εκείνη, χωρίς να απαντήσει, ανεβαίνει πάνω στη ζυγαριά και ως θαύματος, η ζυγαριά τη δείχνει 93 κιλά.
Η κυρία εντυπωσιασμένη του απαντάει:
- "Μα πως το βρήκατε; Είμαι ακριβώς 93 κιλά."
- "Είναι η δουλειά μου ξέρετε", της λέει αυτός.
- "Α, είστε γιατρός."
- "Όχι, αγελαδοτρόφος."

                         ----------------------------------------------


Παντρεύτηκε ένας στο χωριό, και μόλις πήγε τη γυναίκα του στο σπίτι, της είπε:
- Γυναίκα, ότι θέλεις κάνε, αλλά μακριά από το στάβλο με το μεγάλο μαύρο άλογο, γιατί είναι άγριο κι επικίνδυνο!

Ζήσανε 1-2 χρόνια καλά, ξεχάστηκε μια μέρα η φουκαριάρα η γυναίκα, μπήκε στο στάβλο, τρώει μια κλωτσιά από το άλογο, και έμεινε στον τόπο.

Έγινε η κηδεία, δεχόταν συλλυπητήρια ο σύζυγος, μόνο που ο παπάς του χωριού παρατήρησε ότι, κάθε φορά που τον πλησίαζε το σύζυγο γυναίκα να τον συλλυπηθεί, εκείνος κουνούσε το κεφάλι προς τα κάτω, και κάθε φορά που τον πλησίαζε άντρας το κουνούσε προς τα πάνω. Δεν είπε τίποτα βέβαια, τέτοιες ώρες, αλλά την περιέργεια την είχε.

Πέρασε λίγος καιρός, ξαναπαντρεύτηκε ο άνθρωπος, πάλι τα ίδια και με την καινούργια του γυναίκα, "πρόσεχε της είπε, μακριά απ το στάβλο με το μαύρο άλογο". Και που το είπε, τι κατάφερε; Ένα χρόνο μετά ξανάγινε το κακό! Μπήκε κι αυτή στο στάβλο, μια δυνατή κλωτσιά και πάλι το άλογο, πάει στα θυμαράκια κι ετούτη!

Καινούργια κηδεία, ξανά συλλυπητήρια, μα και πάλι ο παπάς πρόσεξε την ίδια περίεργη συμπεριφορά από τον χήρο, να κουνάει καταφατικά το κεφάλι στις γυναίκες που τον συλλυπούνταν και αρνητικά στους άντρες.

Δεν άντεξε και λίγο μετά, τον πήρε παραπέρα και τον ρώτησε. Τι να σου πω παπά μου, του απάντησε ο λυπημένος. Με πλησίαζαν οι γυναίκες και μου έλεγαν "ζωή σε λόγου σου" κι εγώ έγνεφα "ευχαριστώ". Οι άντρες με ρώταγαν "το πουλάς το άλογο;" κι εγώ έγνεφα "όχι"
                ----------------------------------------------------------------
Ένας παπάς κι ένας καλόγερος στέκονται στην άκρη του δρόμου κρατώντας ένα
πανώ που γράφει:
"Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε δρόμο πριν να είναι πολύ αργά!"
Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω απ το
παράθυρο και φωνάζει:
-Τραβάτε σπίτια σας μουρλοπαπάδες, και πατάει γκάζι .
Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και ακούγεται φρενάρισμα και στο τέλος ένα
τρομερό τρακάρισμα, οπότε γυρίζει ο παπάς στον καλόγερο και λέει:
-Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να γράψουμε καλύτερα: "Προσοχή, πεσμένη γέφυρα";